یادی از «نیکو خردمند» همزمان با سالروز درگذشت این بازیگر بی‌حاشیه

نیکو خردمند هنرمند پیشکسوت عرصه بازیگری و گویندگی کشورمان در پنجمین روز از آبان سال ۱۳۱۱ متولد شد. نیکو خردمند فعالیت خود را از سال ۱۳۳۷ با گویندگی در رادیو و همچنین فعالیت سینمایی او با بازی در فیلم پرده آخر در سال ۱۳۶۹ شروع شد.

خبرگزاری میزان - نیکو خردمند هنرمند پیشکسوت عرصه بازیگری و گویندگی کشورمان در پنجمین روز از آبان سال ۱۳۱۱ متولد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نیکو خردمند فعالیت خود را از سال ۱۳۳۷ با گویندگی در رادیو و همچنین فعالیت سینمایی او با بازی در فیلم پرده آخر در سال ۱۳۶۹ شروع شد.

قاب‌های خالی، عشق گمشده، آژانس دوستی، کت جادویی، مادر، همسایه ها، هفت سنگ، همه فرزندان من، آوای فاخته و دزدان مادربزرگ از جمله آثار تلویزیونی هستند که زنده یاد خردمند در آن‌ها به ایفای نقش پرداخته است.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید

فعالیت سینمایی خردمند از سال ۱۳۶۹ با بازی در فیلم پرده آخر به کارگردانی واروژ کریم مسیحی آغاز شد. نیکو خردمند به خاطر ایفای نقش در این فیلم سیمرغ بلورین بهنرین بازیگر نقش دوم زن را در نهمین جشنواره فیلم فجر از آن خود کرد.

این هنرمند پیشکسوت همچنین در عرصه سینما نیز با ایفای نقش در تعدادی از آثار خاطره انگیز، تصویری به یاد ماندنی را در ذهن تماشاگران بر جای گذاشت به نحوی که مخاطبان، ایفای نقش او در آثار سینمایی همچون بازیچه، راز گل شب بو، قلب‌های نا آرام، صبحانه‌ای برای دو نفر، کافه ستاره، پیشنهاد ۵۰ میلیونی و قاعده بازی را از یاد نمی‌برند.

در کارنامه نیکو خردمند همچنین جوایزی، چون سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم پرده آخر در نهمین جشنواره فیلم فجر در بخش مسابقه سینمای ایران در سال ۱۳۶۹، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم بازیچه در دوازدهمین جشنواره فیلم فجر در بخش مسابقه سینمای ایران در سال ۱۳۷۲ و کاندیدشدن برای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم غزال در چهاردهمین جشنواره فیلم فجر در بخش مسابقه سینمای ایران در سال ۱۳۷۴ دیده می‌شوند.

نیکو خردمند در هفته‌های پیش از مرگش به دلیل بیماری قلبی و عروقی و ضعف جسمانی تحت مراقبت پزشکی قرار گرفت و در بیمارستان بستری بود.

این هنرمند در بیست و ششمین روز از آبان ۱۳۸۸، در سن ۷۷ سالگی در بیمارستان ابن سینا درگذشت. البته خردمند در پاییز سال ۱۳۸۷ نیز چندین مرتبه به بیمارستان منتقل شده بود.

از جمله جوایز و افتخارات سینمایی خردمند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن (بازیچه) ۱۳۷۲ برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن (پرده آخر) ۱۳۶۹ کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن (غزال) ۱۳۷۴

انتهای پیام/

برچسب ها: سینما سینمای ایران

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: اینجا سینما سینمای ایران سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن جشنواره فیلم فجر فیلم پرده آخر سینمای ایران نیکو خردمند ایفای نقش سال ۱۳۶۹

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۰۰۰۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یادی از شورلت کامارو توربو Z سال 1981، آخرین و کمیاب‌ترین کامارو ینکو (+عکس)

«دان ینکو» یک رانندهٔ مسابقه بود که دو قهرمانی SCCA را در کارنامه داشت. وی همچنین پسر یک فروشندهٔ مشهور محصولات شورلت در پنسیلوانیا بود و در سن سی‌سالگی مدیریت یکی از نمایندگی‌های خانواده را در دست گرفت.

به گزارش پدال، در کمتر از یک دهه، این نمایندگی ینکو به لطف جادوی دان ینکو به کانون توجه علاقه‌مندان به شورلت‌های پرفورمنس در سراسر آمریکا تبدیل شد زیرا ینکو به ساخت نسخه‌های قدرتمندی از مدل‌های شورلت شول، نوا و مهم‌تر از همه کامارو با موتورهای V8 بلوک بزرگ می‌کرد.

کامارو ینکو ابتدا در سال‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ در نمایندگی ینکو از طریق تعویض موتور و کمی تیونینگ ساخته می‌شد اما در سال ۱۹۶۹ به لطف نفوذ دان در سیستم سفارش تولید دفتر مرکزی شورلت یا COPO که پیشرانه‌های قدرتمند را در اختیار برخی نمایندگی‌ها قرار می‌داد، کامارو ینکو به‌صورت کارخانه‌ای با موتور ۷ لیتری L72 ساخته شد. بااین‌حال، در سال ۱۹۷۰ هرچند این نمایندگی برای کسانی که هنوز یک شورلت ینکو می‌خواستند نوا دیوس را ارائه می‌کرد اما عرضهٔ کامارو ینکو خاتمه یافت.

عصر توربوشارژر

برخلاف موستانگ که در سال ۱۹۷۴ در نسل دوم از نماد باشکوه ماسل کارها به یک خودروی اقتصادی بر اساس فورد پینتو تبدیل شد، نسل دوم کامارو که در سال ۱۹۷۰ معرفی شده بود، تا یک دهه بعد همچنان تولید می‌شد.

بااین‌حال، در این دوران نسخه‌های قدرتمند قبل به دلیل آلایندگی زیاد، مصرف سوخت بالا و هزینهٔ بیمهٔ گران، منقرض شدند. تنها اثری که از پرفورمنس همچنان در خانوادهٔ کامارو دیده می‌شد، Z28 بود که هرچند از پیشرانهٔ ۵.۷ لیتری V8 با چهار کاربراتور استفاده می‌کرد اما تنها ۱۹۰ اسب بخار قدرت داشت.

بااین‌حال، آن سال‌ها شروع دوران توربوشارژر بود و بسیاری از خودروسازان استفاده از این تکنولوژی را برای دستیابی به قدرت بیشتر بدون آلایندگی بالا در خودروهای تولیدی خود آغاز کرده بودند. حتی در آمریکا هم پونتیاک در فایربرد از موتور توربو استفاده کرد. به همین دلیل، دان که پتانسیل توربو را دیده بود، تصمیم به توسعهٔ یک کاماروی جدید با پرفورمنس بالا گرفت.

تولد دوبارهٔ کامارو ینکو

دوازده سال پس از عرضهٔ آخرین کامارو ینکو توسط نمایندگی مشهور دان در پنسیلوانیا، ینکو یک کاماروی قدرتمند جدید دیگر را برای دود کردن لاستیک‌ها آماده کرد. این خودرو که توربو Z نام گرفت، بر اساس Z28 مدل ۱۹۸۱ ساخته شد که آخرین کاماروی پرفورمنس نسل دوم بود.

توربو Z در ظاهر به لطف برچسب‌ها کناری و اسپویلر جلو که از کاماروهای مسابقه‌ای IROC گرفته شده بود، به‌راحتی از نسخه‌های معمولی متمایز شده بود. ینکو توربو Z را در دو نسخه عرضه می‌کرد. نسخهٔ پایه که Stage I نام داشت، فقط تغییرات ظاهری و ارتقاء موتور را تجربه می‌کرد اما پکیج کامل با نام Stage II، کامارو Z28 را به یک رقیب تمام‌عیار برای خودروهای اسپرت اروپایی تبدیل کرد.

این خودرو به کمک‌فنرهای قابل تنظیم Koni مجهز شد که باعث بهبود هندلینگ می‌شد. علاوه بر این، Stage II از رینگ‌های ۱۵ اینچی دوتکه Weld با لاستیک‌های گودیر، صندلی‌های چرمی Kamp و غربیلک فرمان ریس‌مارک هم بهره می‌برد.

پیشرانهٔ V8 کوچک با قدرت بالا

ینکو برای ساخت توربو Z بدون استفاده از سیستم COPO، موتور ۵.۷ لیتری LM1 را انتخاب کرد که قدرت آن در حالت استاندارد به تنها ۱۷۵ اسب بخار کاهش پیدا کرده بود. بااین‌حال، ینکو با استفاده از کیت القای اجباری ساخت توربو اینترنشنال، قدرت این موتور را افزایش داد. این سیستم توربو که طبق استانداردهای امروزی بسیار ابتدایی بود، ۷ psi هوای فشرده را از طریق کاربراتور چهار دهنه به موتور می‌رساند.

برای جلوگیری از ناک زدن هم موتور به سیستم تزریق آب مجهز شد. این کیت قدرت پیشرانه را به‌طور چشمگیری افزایش داد درحالی‌که با تمام قوانین آلایندگی آمریکا مطابقت داشت.

ینکو هیچ‌گاه قدرت دقیق توربو Z را اعلام نکرد اما تخمین‌ها به ۲۵۰ اسب بخار اشاره داشت. این خودرو در آزمایش‌های واقعی توانست ۴۰۰ متر را ظرف ۱۴.۵ ثانیه طی کند که نه‌تنها نزدیک به عملکرد ماسل کارهای دوران طلایی بود بلکه دو ثانیهٔ کامل از Z28 استاندارد سریع‌تر بود.

دان ینکو قصد داشت ۲۰۰ نمونه کامارو توربو Z را با قیمت ۱۰,۵۰۰ دلار معادل ۵۵,۱۰۰ دلار امروز برای نسخهٔ Stage I و ۱۷,۳۰۰ دلار معادل ۶۱,۵۰۰ دلار امروز برای Stage II تولید کند. بااین‌حال، قیمت گران، نگرانی‌ها در مورد سیستم‌های توربوی اولیه و کاهش محبوبیت نسل دوم کامارو در آخرین سال تولید درحالی‌که نسل سوم در نزدیکی عرضه به بازار قرار داشت، باعث ناکامی توربو Z شد. درنهایت، ینکو موفق به فروش تنها ۱۹ دستگاه از این خودرو شد که از این تعداد فقط سه دستگاه به پکیج Stage II مجهز بودند.

قیمت امروز کامارو توربو Z

هرچند توربو Z کمیاب‌ترین کامارو ینکو محسوب می‌شود اما ارزش آن خیلی افزایش پیدا نکرده است به‌گونه‌ای که یک نمونهٔ تمیز و کم‌کار Stage II آن اوایل امسال با قیمت تنها ۶۶ هزار دلار در حراجی فروخته شد درحالی‌که کامارو ینکو مدل ۱۹۶۹ این روزها بیش از ۲۰۰ هزار دلار قیمت دارد.

البته توربو Z مدل ۱۹۸۱ حتی اگر به‌اندازهٔ پیشینیان خود محبوب نباشد اما همچنان یک کامارو ینکوی واقعی بود و در دورانی که به نظر می‌رسید صنعت خودروسازی آمریکا رو به انقراض است، پرفورمنس را بازگرداند.

کانال عصر ایران در تلگرام